Τα Κόμματα κι η Πολιτική

July 4th, 2016 → 10:09 am @

Bookmark this on Google Bookmarks
Share on StumbleUpon
Bookmark this on Delicious
Bookmark this on Digg

Προσωπικά δεν ανήκα ποτέ σε κομματικούς σχηματισμούς Το Κόμμα μου ήταν πάντα η Κύπρος. Αν έπρεπε να χαρακτηρίσω τα πολιτικά μου πιστεύω με κομματικούς όρους θα τοποθετούσα τον εαυτό μου στον ευρύτερο χώρο του Κέντρου με έντονες σοσιαλιστικές αποκλίσεις κι εξίσου έντονες αποκλίσεις προς την ελεύθερη δημιουργικότητα του ανθρώπου. Ή για να το βάλω αντίστροφα, είχα πάντοτε μια αντιπάθεια  για τον αποκλεισμό της ελεύθερης βούλησης των ατόμων μιας κοινωνίας από τη διαμόρφωση της ζωής και του μέλλοντός τους, είτε λόγω του συστήματος διακυβέρνησης, είτε λόγω της άκρατης επικράτησης των συμφερόντων των ολίγων. Κι οι δυο καταστάσεις αντίκεινται στη φύση του ανθρώπου. Κι ό,τι δεν είναι σύμφωνο με τη φύση είναι καταδικασμένο αργά ή γρήγορα να αποτύχει. Όπως πολύ εύστοχα το τοποθέτησε κάποτε ο οικονομολόγος Τζον Κένεθ Γκάλμπρειθ ‘στον καπιταλισμό ο άνθρωπος εκμεταλλεύεται τον άνθρωπο. Στον κομμουνισμό συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο’. Το ζητούμενο είναι η αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων των δυο ακραίων μορφών κοινωνικής και οικονομικής οργάνωσης μέσα σε ένα δημοκρατικό πλαίσιο’. Αυτά έγραψα κάποτε.        

Σέβομαι όμως τον Κομματικό Θεσμό και τα ίδια τα Κόμματα γιατί αποτελούν τη βάση του υπέρτατου πολιτεύματος, της Δημοκρατίας. Έτσι, ακόμη και μετά την ιδιώτευση μου, ποτέ δεν σταμάτησα να κάμνω εισηγήσεις στον εκάστοτε Πρόεδρο της Δημοκρατίας και Υπουργούς πάνω σε θέματα όπου διέθετα κάποια εμπειρία. Αρκεί να αναφέρω ότι σε συγκεκριμένο Πρόεδρο έστειλα πάνω από εκατό σελίδες τηλεμηνύματα για πάρα πολλά θέματα. Νομίζω ότι μια πολύ κακή ενέργεια που έγινε κάποτε ήταν η απόφαση να επιτρέπεται η συμμετοχή Δημοσίων Υπαλλήλων μέχρι ενός βαθμού στα κομματικά δρώμενα πράγμα που εξουδετερώνει μια αντικειμενική θεώρηση των δημόσιων πραγμάτων.

Η σημασία των Κομμάτων έγκειται στο γεγονός ότι είναι αυτά που στο τέλος ελέγχουν τις δυο από τις τρεις Κρατικές Εξουσίες, τη Νομοθετική και την Εκτελεστική. Ακόμη και στη Δικαστική μπορούν να επενεργήσουν θετικά εγκρίνοντας τα μέσα που χρειάζεται για πιο γρήγορη κι αποτελεσματική απονομή της δικαιοσύνης. Άρα η παραγωγή και προώθηση ορθής πολιτικής από μέρους των Κομμάτων σημαίνει την καλή διακυβέρνηση του Τόπου. ‘Έτσι δίκαια τα Κόμματα χαρακτηρίζονται ως οι πυρήνες της Δημοκρατίας.

Δεν μπορώ να κρίνω τη λειτουργία των Κυπριακών Κομμάτων στην πράξη αφού, όπως ανέφερα, δεν έχω αναμειχθεί σ’ αυτή. Όμως κρίνοντας από τα αποτελέσματα μέχρι τώρα, φαίνεται ότι, όπως και στις τρεις κρατικές εξουσίες, χρειάζονται να γίνουν πολλά ακόμη για να είναι πιο αποτελεσματικά για την επίλυση των πολλαπλών προβλημάτων και την περαιτέρω πρόοδο του Τόπου. Το γεγονός της υπερψήφισης τους από τον λαό κατά τις εκλογές δεν είναι ασφαλές κριτήριο για την ορθότητα της πολιτικής τους. Συνήθως είναι αποτέλεσμα της αντίδρασης της πλειοψηφίας των ψηφοφόρων κατά της πολιτικής άλλων Κομμάτων ή και όλων (αποχή) ή και της πρόσκαιρης σύμπραξης διαφόρων κομματικών σχηματισμών. Κι όμως μια ορθή και δημιουργική οργάνωση και λειτουργία των Κομμάτων είναι η απαρχή της καλής λειτουργίας του Κράτους και όλων των θεσμών του Τόπου.

Έχω ήδη αναφερθεί σε προηγούμενη παρέμβασή μου στην καταλυτική συμμετοχή των Κομμάτων στη Νομοθετική Εξουσία. Αλλά δεν υπάρχει πτυχή της ζωής του Τόπου όπου δε γίνεται παρέμβαση από τα Κόμματα ή που δεν τα αφορά. Ξεκινώντας από το Κυπριακό, το εθνικό μας θέμα, ο ρόλος τους είναι ιδιαίτερα σημαντικός στη διαμόρφωση των θέσεων που προωθούνται για τη σωστή επίλυσή του. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, που διαχειρίζεται το θέμα στην πράξη, πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις θέσεις της πλειοψηφίας των Κομμάτων και κατ’ επέκταση του λαού στις πιο ουσιώδεις πτυχές του. Είναι γι αυτό που χρειάζεται ένας θεσμός, όπως το Εθνικό Συμβούλιο, να λειτουργεί αποτελεσματικά, τόσο στη διαμόρφωση των θέσεων που προωθούνται στις διαπραγματεύσεις όσο και στον όλο χειρισμό του Κυπριακού εδώ και στο εξωτερικό.

Αλλά και σε όλα τα άλλα θέματα του Τόπου ο ρόλος των Κομμάτων είναι επίσης σημαντικός. Τί να πούμε για τα θέματα της οικονομίας; Μπορεί να μην επιχειρήσαμε στο παρελθόν να δημιουργήσουμε ένα Εθνικό Οικονομικό Συμβούλιο με συμμετοχή των Κομμάτων, όμως, για να αντιμετωπίσουμε την κρισιμότητα της κατάστασης της οικονομίας μετά την εισβολή συστήσαμε την Οικονομική Συμβουλευτική Επιτροπή κάτω από τον Υπουργόν Οικονομικών και Πρόεδρο της Επιτροπής Προγραμματισμού, στην οποία αντιπροσωπεύονταν όλες οι πολιτικές πλευρές (συντεχνίες, εργοδότες). Με τον ίδιο τρόπο αντιμετωπίστηκαν τα θέματα των κοινωνικών ασφαλίσεων, τα εργασιακά κι εργατικά, καθώς και ευρύτερα θέματα γενικής και τομεακής ανάπτυξης, όπου τα Κόμματα έμμεσα εκπροσωπούνταν στις διαβουλεύσεις που εγίνονταν. Ήταν μια πρακτική, που θα πρέπει να επανασυσταθεί κι επαναλειτουργήσει.

Και το ερώτημα που τίθεται είναι κατά πόσο τα Κόμματα είναι έτοιμα να διαδραματίσουν τον εποικοδομητικό ρόλο που αναμένεται απ’ αυτά. Διαθέτουν τα Κόμματα τους αναγκαίους μηχανισμούς και τα απαραίτητα στελέχη για την παραγωγή πολιτικής στα διάφορα σημαντικά θέματα που απασχολούν τη Χώρα; Φυσικά η οργάνωση και στελέχωση του κάθε Κόμματος είναι δικό του θέμα. Όμως επειδή το θέμα αφορά τον Τόπο γενικότερα, η Πολιτεία θα πρέπει να έρθει αρωγός στην προσπάθεια αυτή. Η εισήγησή μου είναι η βοήθεια που τώρα δίδεται για ενίσχυση της λειτουργίας των Κομμάτων να συνδυαστεί με την αναβάθμιση της ικανότητάς τους στην παραγωγή ουσιαστικής πολιτικής στα θέματα που μας απασχολούν: το Κυπριακό και την εσωτερική διακυβέρνηση.

Δρ Ιάκωβος Αριστείδου


Comments are closed.