June 11th, 2016 → 10:57 pm @ Aris Aristidou
Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες μιας οξύτατης αντιπαράθεσης μεταξύ των πολιτικών του Τόπου στα εσωτερικά θέματα αλλά και στο Κυπριακό ενώ όλες οι προσπάθειές μας έπρεπε να επικεντρώνονται στην επεξεργασία εισηγήσεων για την επιβίωση μας στη γη των πατέρων μας. Για διάφορα θέματα εσωτερικής διακυβέρνησης έγραψα επανειλημμένα, ιδιαίτερα για την αδήριτη ανάγκη επαναδραστηριοποίησης της οικονομίας. Σήμερα θα ασχοληθώ και πάλι με το μεγαλύτερο πρόβλημά μας, το Κυπριακό. Ανεξάρτητα από τα λάθη του παρελθόντος, στην Ελλάδα κι εδώ, που οδήγησαν στην εισβολή, ο Μακάριος κι οι άλλες πολιτικές δυνάμεις έθεσαν τα πράγματα από το 1975 στις σωστές τους υπό τις περιστάσεις διαστάσεις: Διεξαγωγή ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων υπό την αιγίδα των Ην.Εθνών για εξεύρεση μιας σωστής, βιώσιμης και λειτουργικής λύσης και παράλληλα προετοιμασία για μακροχρόνιο αγώνα αν χρειαστεί.
Στην πρώτη μας έκθεση προς την Κεντρική Επιτροπή Προγραμματισμού (Άνοιξη 1975) μετά την επάνοδο του Μακάριου τονίζαμε τη θετική ανταπόκριση της βαριά πληγείσας οικονομίας στην ‘θεραπεία στην οποία την υποβάλλαμε’. Αφού καθησυχάζαμε την Επιτροπή για το μέλλον, προχωρήσαμε ένα βήμα περισσότερο πολιτικό. Δεν ήταν η πρώτη φορά που μπαίναμε σ’ αυτά τα ταράφια, ιδιαίτερα μετά την εισβολή. Η οικονομική ανάκαμψη και τα αποτελέσματά της έπρεπε να εξυπηρετούν τον αγώνα της Κύπρου.
Η εισήγησή μας ήταν να επεξεργαστούμε ένα σχέδιο για τόνωση του ηθικού του λαού, που από τη μια να προλαβαίνει τυχόν αρνητικές επιπτώσεις από την εισβολή κι από την άλλη να τον ωθεί σε ενεργητική κινητοποίηση. Επειδή πιο πιθανό ήταν τα πράγματα να οδηγηθούν σε βάθος χρόνου, όπως κι έγινε, θεωρήσαμε ότι, πέραν των μέτρων οικονομικής/κοινωνικής πολιτικής, έπρεπε να αναληφθούν πρόσθετες ενέργειες για να οπλιστεί ο λαός με όλες εκείνες τις αρετές που χρειάζεται ένας αγωνιζόμενος λαός. Η Κεντρική Επιτροπή προχώρησε στο διορισμό Υπουργικής Επιτροπής, υπό τον Υπουργό Εξωτερικών, καθώς και Τεχνικής Επιτροπής, υπό την προεδρία μου, για ‘μελέτη και υποβολή εισηγήσεων για συγκεκριμένους τρόπους και μέσα συνεχούς τόνωσης του ηθικού/εμψύχωσης του λαού προς δημιουργική κινητοποίηση’.
Η Τεχνική Επιτροπή, που αποτελείτο από εξέχοντες ειδικούς του Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (Κλεάνθη Βάκη, Γιώργο Ιακώβου, Θεόδωρο Παπαδόπουλο, Μιχαλάκη Μαραθεύτη, Γιάννη Κουτσάκο, Αντρέα Σοφοκλέους, Αντρέα Χριστοφίδη, Ρένο Σολομίδη, Τάκη Ευδόκα, Χριστάκη Κατσαμπά και Κυριάκο Χριστοφή) συνήλθε σε πολλές πολύωρες συνεδρίες και υπέβαλε την Έκθεσή της. Η Επιτροπή ασχολήθηκε ειδικότερα με το θέμα της δημιουργίας του αναγκαίου ψυχικού υποστρώματος αντοχής, εγκαρτέρησης και διάθεσης για αγώνα μεταξύ του λαού και τους τρόπους σφυρηλάτησης εκείνων των αρετών και τη δημιουργία εκείνων των προυποθέσεων, που θα αποσοβήσουν τυχόν διασπαστικές τάσεις ή ανεύθυνες ενέργειες ενάντια στα καλώς νοούμενα συμφέροντα της Κύπρου.
Εντάξαμε τα ευρήματα της Έκθεσης στο Έκτακτο Σχέδιο, 1977-1978, από το οποίο και τα ακόλουθα: Η οικονομική ανέλιξη κι ευρωστία δεν είναι αυτοσκοπός. Θεωρείται, όμως, ως αναγκαία προυπόθεση για την επιτυχή έκβαση του αγώνα της Κύπρου. Το Σχέδιο, που περιέχει την οικονομική και κοινωνική πολιτική, θα λαμβάνει υπόψη γενικότερες επιδιώξεις, π.χ. τη θωράκιση του λαού με αγωνιστική διάθεση, καρτερία, αντοχή και γενικά με όλες εκείνες τις αρετές, που είναι αναγκαίες για ένα αγώνα επιβίωσης στον Τόπο αυτό.
Η Επιτροπή εισηγήθηκε, μεταξύ άλλων: Ενίσχυση της στρατιωτικής/πολιτικής άμυνας για τη δημιουργία αισθήματος ασφάλειας. Ανάληψη από την Ελλάδα της υποχρέωσης αμυντικής κάλυψης της Κύπρου. Υπογραφή αμυντικών συμφωνιών/φιλίας με ορισμένες Χώρες και στενότερη συνάρτηση της Κύπρου με Διεθνείς Οργανισμούς. Καλλιέργεια θετικής στάσης έναντι των Τ/Κ, που είναι εκείνη του συμπατριώτη προς συμπατριώτη. Ανάλυση και γνώση των τεράστιων προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Τουρκία για σωστές ενέργειες στο μέλλον. Χάραξη κοινής γραμμής στο Εθνικό Συμβούλιο για θωράκιση του εσωτερικού μετώπου. Χάραξη συγκεκριμένης πολιτικής δράσης στο εσωτερικό μέτωπο, που θα κληθούν όλοι, επίσημοι, λαός, ΜΜΕ, εκπαιδευτικοί, πολιτική άμυνα κλπ να ακολουθήσουν. Στο γραπτό ή άγραφο αυτό Σχέδιο Σταυροφοριακής/Καθολικής Δράσης θα υπαχθούν σταδιακά όλα τα ειδικότερα Σχέδια. Αντικειμενικός σκοπός του ευρύτερου αυτού Σχεδίου θα είναι η τόνωση του ηθικού του λαού μέσω της απάλειψης όλων των αρνητικών συναισθημάτων.
Η ανυπαρξία ενός τέτοιου Σχεδίου οδηγεί σε σπασμωδικές κινήσεις, αδιαφορία, επιδίωξη ιδιωφελών σκοπών οργανωμένων συνόλων και ατόμων. Η κατάσταση απαιτεί το σύνολο της κοινωνίας να αποδέχεται τους θεσμούς, να σέβεται τις αποφάσεις που λαμβάνονται, να κάμνει τις αναγκαίες υποχωρήσεις και θυσίες. Απαιτείται η ύπαρξη Κράτους δικαίου, απονομή δικαιοσύνης κατά τρόπο αδέκαστο, αυστηρή τιμωρία όλων των παρανομούντων. Απαιτείται η εξασφάλιση της ενεργού συμμετοχής όλων των πολιτών στον αγώνα επιβίωσης, της Δημόσιας Υπηρεσίας και της Ηγεσίας, η επικράτηση της αξιοκρατίας και η πάταξη της ευνοιοκρατίας. Για τη δημιουργία αισθήματος αισιοδοξίας κι ενθουσιασμού απαιτείται πρώτιστα ορθή ενημέρωση του λαού, καταστολή της εσωτερικής πολιτικής διαμάχης κι οξύτητας και συνεχής υπενθύμιση ότι ο λαός ενωμένος δύναται να ελπίζει σε καλύτερες μέρες.
Πιστεύω ότι οι εξελίξεις έκτοτε δικαίωσαν τις πιο πάνω ενέργειες. Ακόμη και σήμερα νοιώθω ότι, παρά την πρόοδο που συντελέστηκε σε πολλούς τομείς , η Κύπρος μοιάζει με μια ανοχύρωτη πολιτεία. Η επίπλαστη ομαλότητα, που αφήσαμε να δημιουργηθεί με το πέρασμα του χρόνου, δε συνάδει με το μέγεθος του κινδύνου που επικρέμαται πάνω στον Τόπο μας. Εκτός κι αν από την απραξία αυτή οδηγηθήκαμε σε χειρότερες επιλογές: Να αδιαφορούμε για χαμένες πατρίδες ή για ολοκλήρωση της καταστροφής του 1974.